- Mieczysław Fogg, właśc. Mieczysław Fogiel
- urodził się 30 maja w Warszawie, zmarł 3 września 1990 w Warszawie
- polski piosenkarz śpiewający barytonem lirycznym, którego kariera artystyczna rozpoczęła się w okresie międzywojennym i trwała przez kilka dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej
- Jego najbardziej znane utwory to: Tango milonga, To ostatnia niedziela, Jesienne róże, Pierwszy siwy włos, Mały biały domek, Już nigdy, Bo to się zwykle tak zaczyna, Pieśń o matce
- legendarny artysta dawnych warszawskich kabaretów i teatrów rewiowych, śpiewał z Adolfem Dymszą, Hanką Ordonowną, Zulą Pogorzelską
- znany z warsztatowej perfekcji i elegancji wykonywanych utworów
- swą karierę zaczynał w roku 1928 w Chórze Dana
- w 1938 zadebiutował jako solista
- był pierwszym polskim estradowym artystą, którego występ nadała Telewizja Polska a było to 5 października 1938 roku oraz 26 sierpnia 1939 roku
- w czasie wojny działał w konspiracji pod pseudonimem Ptaszek
- wziął udział jako żołnierz AK w powstaniu warszawskim, za co został odznaczony Krzyżem Zasługi z Mieczami
- w czasie okupacji Fogg wspierał również swoich żydowskich przyjaciół
- w latach 1945-46 prowadził własną kawiarenkę o profilu artystycznym o nazwie Cafe Fogg
- w latach 1946-51 kierował wytwórnią płyt gramofonowych Fogg Record
- w trwającej ponad 60 lat karierze wystąpił na prawie 16 tysiącach koncertów
- jego płyty sprzedały się w zawrotnym nakładzie blisko 25 min sztuk
Tych, którzy chcieliby więcej się dowiedzieć na temat życia i twórczości Fogga zachęcamy do zapoznania się z biografią artysty autorstwa Dariusza Michalskiego.
Autor książki napisał:
Poznałem go osobiście w połowie lat siedemdziesiątych, w trakcie realizacji wspólnego programu telewizyjnego. Czyli bardzo dawno. Mijały lata, zmieniała się historia, a Fogg śpiewał, śpiewał, śpiewał…
Taki też w mojej pamięci pozostał. Energiczny, pracowity, niezniszczalny – zarazem zdumiewająco skromny, niedzisiejszo elegancki, wzruszająco serdeczny. Może dlatego każdy, komu mówiłem o pisaniu tej książki, dziwił się: Przecież o Foggu wszyscy wszystko wiedzą!
Życie mnie nauczyło, że jeśli wszyscy – to znaczy: niewielu. A jak wszystko – to również niewiele, albo jeszcze mniej.
I dlatego wytyczyłem, zasiałem i przez kilkanaście miesięcy uprawiałem Poletko Pana Fogga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz