- urodził się 21 lipca 1907 w Warszawie
- zmarł 27 września 1975 w Warszawie
- polski pisarz, autor książki Rozmowy z katem, będącej relacją ze wspólnego pobytu w więzieniu z generałem SS Jurgenem Stroopem
- kapitan Wojska Polskiego
- oficer Armii Krajowej
- uczestnik kampanii wrześniowej i powstania warszawskiego
- szef Biura Informacji i Propagandy ZWZ-AK
- aresztowany 11 sierpnia 1945 roku i skazany na śmierć, później ten wyrok zamieniono na dożywocie
- 24 kwietnia 1956 Moczarski został zwolniony z więzienia a 11 grudnia 1956 Sąd Wojewódzki dla m.st Warszawy wydał prawomocny wyrok uniewinniający
Książka przedstawia losy polskiego bohatera więzionego miesiącami przez własnych rodaków. Dzień i noc w towarzystwie mordercy, kata warszawskiego getta, generała SS Jürgena Stroopa.
„Do widzenia, Herr Moczarski, do zobaczenia niedługo u św. Piotra!” – mówi Stroop na pożegnanie, idąc na egzekucję. Czy można sobie wyobrazić podobną sytuację? Taki sam wyrok, wyrok śmierci, wydany na bezlitosnego nazistę i bohatera Armii Krajowej przez Polskę Ludową?
Chociaż oprawcy w więzieniu mokotowskim mają wyjątkową wyobraźnię – poddają Moczarskiego 49 rodzajom tortur – on sam również wpada na oryginalny pomysł. Zachęca nazistę do szczerych zwierzeń. Zapamiętuje wszystko.
Dziś możemy czytać jedną z najważniejszych rozmów, jakie kiedykolwiek się odbyły. To rozmowa śmiertelnych wrogów w celi śmierci. Różnica między nimi jest taka, że tylko jeden z nich dostał sprawiedliwy wyrok.
Biografie o Kazimierzu Moczarskim:
Biografia Kazimierza Moczarskiego uświadamia nam wagę i znaczenie jego losów. Był zwykłym niezłomnym bohaterem. Najbardziej znany epizod z życia Kazimierza Moczarskiego - dziewięć miesięcy spędzonych w jednej celi z oprawcą warszawskiego getta Jürgenem Stropem - to tylko wierzchołek góry lodowej. Rzucił się w wir konspiracyjnej walki z hitlerowskim okupantem i nie przerwał jej nawet po upadku Powstania Warszawskiego. Przetrwał stalinowskie represje, choć rozłączono go na ponad 10 lat z ukochaną żoną. Nawet w smutnych czasach rządów Gomułki i Gierka nie wyrzekł się swoich poglądów, a osobistą tragedię - ciężką chorobę jedynego dziecka - przekuł w działanie na rzecz społecznego dobra. Na dodatek stworzył dzieło o przesłaniu dorównującym rangą przesłaniu dzieł Sołżenicyna!
Książka Andrzeja Krzysztofa Kunerta przedstawia zafałszowywane w czasach PRL losy Moczarskiego, konfrontując jego biografię z rozmaitymi materiałami śledczymi i sądowymi.
