17 WRZEŚNIA - ŚWIATOWY DZIEŃ SYBIRAKA

• Światowy Dzień Sybiraka – obchodzony jest 17 września w rocznicę napaści radzieckiej na Polskę 
• Pierwszy Światowy Dzień Sybiraków odbył się w 2004 roku i został zorganizowany przez Związek Sybiraków
•  Od 2013 ma status święta państwowego
• Każdego roku sybiracy z całego świata spotykają się na zjeździe sybiraków najpierw w Gdańsku  pod pomnikiem Golgoty Wschodu na Cmentarzu Łostowskim, a następnie przemieszczają się do Szymbarku na Kaszubach 

Polecamy książki o tematyce związanej z historią Polaków zesłanych

 w czasie II wojny światowej na Syberię.

Wszystkie pamiętają to samo: walenie kolbami w drzwi, kilka chwil na spakowanie rzeczy, płacz, wagony bydlęce i trzask ryglowanych drzwi. Kilka tysięcy kilometrów podróży w nieznane. Czekały je niewolnicza praca w sowieckich łagrach, walka o życie swoje i bliskich, głód, choroby i straszliwe syberyjskie mrozy. Doświadczyły niewyobrażalnego cierpienia, jednak nic nie było w stanie ich pokonać.

Amnestia była wybawieniem. Część wyruszyła w wędrówkę z armią Andersa. Wiele zaczęło nowe życie w różnych zakątkach świata. Inne zdecydowały się na powrót do ojczyzny.

Gdyby – to opowieść o sile, a także woli przetrwania i nadziei dwudziestodwuletniej dziewczyny. Inspiracją do napisania książki była prawdziwa historia rodziny z Białostocczyzny, która tak jak tysiące Polaków została deportowana w 1941 roku w głąb ZSRR. Niewyobrażalny głód, strach, ciągłe poniżanie, choroby, brak lekarstw i beznadziejność istnienia towarzyszą bohaterce książki i jej bliskim każdego dnia. W książce oprócz relacji z zesłania nie zabrakło opisów niesamowitej, rosyjskiej przyrody widzianej oczyma głównej bohaterki. Wszystkie opisane zdarzenia są zgodne z faktami historycznymi i poparte dodatkowymi wyjaśnieniami. 

Książka  stanowi przejmującą opowieść o losie mieszkańców małej podolskiej wsi przesiedlonych przez sowietów zimą 1940 roku na Syberię. Jest w niej cierpienie, strach, dramaty, ciepłe uczucia, ludzka solidarność. Nie ma zacietrzewienia i nienawiści, które tłumi zrozumienie, że biedni ludzie nie mogą przeciwstawić się sile konfliktu politycznego i militarnego, ale mogą przetrwać, zachować godność i wrócić do ojczyzny.

Białystok 1950 rok. Miranda, córka przedwojennego oficera Wojska Polskiego, wraca z zesłania po dziesięciu latach katorżniczej pracy na dalekiej Syberii. Przez cały ten czas marzyła o domu, rodzinie, dawnym życiu. Tylko że tego dawnego życia już nie ma; nie ma tamtego domu ani tamtej rodziny i przyjaciół, a przedwojenny Białystok przestał istnieć. 

„Owoc Granatu” to opowieść o miłości, rodzinie, wierności i odpowiedzialności, zawsze i pomimo wszystko. Oparta na faktach wstrząsająca historia wygnanych kobiet, których tułaczy szlak wiódł z Rzeczypospolitej przez Syberię aż na Bliski Wschód.