Wanda Chotomska (1929-2017) – pisarka, autorka ponad dwustu książek i tysięcy wierszy dla dzieci, twórczyni piosenek, słuchowisk radiowych, opowiadań dla dzieci i młodzieży, autorka ukazującego się w latach 1962 – 1973 kultowej dobranocki PRL-u "Jacek i Agatka".
Wymyśliła sławny Order Uśmiechu, a także Dzień Taty i Dzień Dziadka.
Jej imię noszą biblioteki, szkoły i przedszkola.
Opowiadanie „Drzewo z czerwonym żaglem” trafiło na międzynarodową Honorową Listę IBBY.
Pisane wierszem „Dzieci pana Astronoma” od lat są lekturą szkolną.
Napisała też kilka świetnych powieści min. „Pięciopsiaczki” i „Klucze do jelenia”.
Piosenki do słów Wandy Chotomskiej śpiewały dzieci w telewizyjnym teatrze piosenki dziecięcej Wiolinek (muzykę do nich komponował m.in. „Starszy Pan” Jerzy Wasowski), a trochę później – w cieszącym się wielką sławą i uznaniem harcerskim zespole tańca i śpiewu Gawęda.
Jej miłość do muzyki zaowocowała też m.in. książkami „Muzyka pana Chopina” i „Muzyka pana Szymanowskiego”.
Przez kilka lat pisała razem z Mironem Białoszewskim – wiersze, scenki teatralno-kabaretowe – i pracowało się im tak dobrze, że tworzyli pod wspólnym pseudonimem: Wanda Miron. (Zofia Beszczyńska)
Była także tłumaczem.
Książki Wandy Chotomskiej dostępne w naszej filii:
U Karola, Karoliny, ich rodziców i babci pojawiają się nowi domownicy. Suczka Balbina powiła bowiem pięcioro szczeniąt – cztery pieski i jedną suczkę: Klaksona, Pędzla, Misia, Czepka i Myszkę!
"Pierwszy urodził się ten czarny i kudłaty,
drugi – cały piegowaty,
trzeci – brązowy jak czekoladka,
czwarty – podobny do niedźwiadka,
a ta piąta to jest suczka, na szarym końcu urodzona
i taka szara, jak myszka, od głowy do ogona."
Ze względu na ich liczebność Babcia nazwała je „pięciopsiaczkami”. Od razu postanowiła znaleźć im właścicieli i rozdzielić całą gromadkę pomiędzy nowych opiekunów.
Zapewne każdy zastanawiał się jak powstało państwo polskie albo dlaczego Warszawa nosi swoją nazwę? A czy wiecie od kiedy woda w Morzu Bałtyckim jest słona i jak to w końcu było z pokonaniem groźnego Bazyliszka? Na te i wiele innych pytań na pewno znajdziecie odpowiedź czytając Legendy polskie Wandy Chotomskiej. Napisane są prostą, a jednocześnie niezwykle piękną i barwną polszczyzną. Będzie to podróż w świat pradawnych legend w bardzo współczesnej oprawie.
Podróże na piórze" to znakomity zbiór wierszy Wandy Chotomskiej. To zabawa słowem, przysłowiami i idiomami na najwyższym poziomie.
W tym zbiorze opowiadań znajdziecie dużo śmiesznych wierszyków i sympatycznych postaci, z którymi spotykacie się na co dzień! Czy to możliwe, że jeszcze nie wszystko o nich wiecie?
W tej książeczce szklanki pękają... ze śmiechu! A spodek troszkę się smuci, że zawsze jest pod spodem. Sitko, bliski krewny łyżki cedzakowej, cedzi słowa i dlatego nie każdy ma cierpliwość go wysłuchać. A tarka, która bardzo nie lubi, jak ktoś się chwali, niejednej zarozumiałej marchewce utarła nosa.
Wanda Chotomska musiała być w wyśmienitym humorze pisząc tę powieść – tak jest zabawna i wesoła. Opowiada o szczęśliwym mieście, którego mieszkańcy jedzą tylko świeżuteńki, pachnący chleb, w dzienniku „Co słychać?” czytają o samych podnoszących na duchu wiadomościach, a w szkole dzieci uczą się jak z nut – bo wszystkie zeszyty mają w pięciolinię!
Ponieważ jednak Autorka wie, że życie to nie tylko lukrowane ciasteczka – w miasteczku pojawia się straszny król Ponuras, który szybko zaprowadza swoje smutne, totalitarne rządy. Dzięki Babci nie trwają one długo…
Książka kryje w sobie wątki detektywistyczne i jest bardzo rozśpiewana.
Pamiętnik trochę nietypowy, bo pisany na papierze w pięciolinię... W opisywanym miasteczku jest to jednak normalne - tam na papierze nutowym pisze się wszystko, nawet rachunki i komunikaty urzędowe a dzięki temu wszystko wygląda bardzo ładnie - jak piosenka.
Jest gdzieś na świecie taki kraj, co się nazywa – Patataj, a król, co rządzi krajem, jest królem Patatajem…
Tak Wanda Chotomska zaczyna swoją najnowszą książkę.
Jej bohaterowie to: konie, kuce i źrebaki, koniki polne i morskie, konie na biegunach, konie pocztowe, cyrkowe, z karuzeli i z bajki, Pegaz, karoca, podkowa, a nawet… smyczek i kontrabas.
Jak zwykle wiersze Autorki bawią, ale też wzruszają. Pokazują świat za oknem, ale także wspominają, jak było kiedyś.
Wierszowana książeczka dla najmniejszych dzieci, opowiada przygody pewnego kompozytora, który był chudy jak struna, muzyka była mu chlebem, a chleb popijał herbatą junan i często klepał biedę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz