26.07.1856 - 02.11 1950
Irlandzki dramaturg i prozaik, przedstawiciel dramatu realistycznego. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1925. Z uzasadnienia Komitetu Noblowskiego: za twórczość naznaczoną idealizmem i humanizmem, za przenikliwą satyrę, która często łączy się z wyjątkowym pięknem poetyckim. Zdobywca Oscara w roku 1938 za "najlepszy scenariusz adaptowany" do filmu "Pigmalion". . Jest to jedyny jak dotąd przypadek w historii, że ktoś został uhonorowany tymi dwiema nagrodami za to samo dzieło. Jako przeciwnik wszelkich oficjalnych uroczystości dramaturg nie przybył na ceremonię wręczenia i nagrodę w jego imieniu odbierał brytyjski konsul w Sztokholmie. Pieniądze otrzymane wraz z Nagrodą Nobla przeznaczył na angielsko-skandynawski fundusz skierowany głównie do tłumaczy dzieł Augusta Strindberga.
- Shaw był filozofem, twórcą koncepcji siły życiowej i ewolucji twórczej oraz pacyfistą i zwolennikiem teorii Darwina
- Był synem urzędnika cierpiącego na alkoholizm. W wieku 16 lat podjął pracę jako urzędnik w firmie zajmującą się handlem nieruchomościami.
- W 1876 roku udał się wraz z matką i jej konkubentem do Londynu, gdzie miały miejsce jego początki pisarskie. Nie były to początki udane, jego pierwsze sztuki nie spotkały się z ciepłym przyjęciem przez krytyków jaki i czytelników. Jednak choć mieszkał w Londynie, zawsze czuł się Irlandczykiem.
- Pierwsze jego dzieło o którym zrobiło się głośno były „Kandydy” wydane w 1903 roku. Rok później stworzył w londyńskim Royal Court Theatre, tzw. scenę idei, która była tak naprawdę teatrem autorskim Shawa. Wybuch pierwszej wojny światowej przyczynił się do powstania artykułu: „Wojna z punktu widzenia zdrowego rozsądku”, w którym to skłania się on do filozofii pacyfistycznej i wyśmiewa z fanatycznego patriotyzmu zarówno Niemiec jak i Anglików. Przysporzyło mu to wielu wrogów jak i zwolenników
Autograf
Pomnik George'a Bernarda Shawa, Niagara-on-the-Lake, Ontario, Kanada
Fotograf: Roderick Chen
- Był samoukiem: narzucał sobie obowiązek pisania co dzień rano pięciu stron prozy, pół dnia spędzał w British Museum, a wieczorami chodził na wykłady. Właśnie od jednego z takich odczytów - amerykańskiego krytyka kapitalizmu, Henry George'a - datuje się zainteresowanie Shawa problemami socjalnymi. W 1884 roku wstąpił do The Fabian Society (Towarzystwa Fabiańskiego), organizacji inteligenckiej propagującej idee postępu i głoszącej hasło przejścia od kapitalizmu do socjalizmu drogą reform społecznych. Z czasem Shaw stał się głównym piewcą fabianizmu.
- Shaw miał ściśle określone zasady. Nie palił, nie pił alkoholu, kawy, herbaty, był wegetarianinem.
ANEGDOTY:
"Bernard Shaw w swoim St. Ayot-Lawrance pilnie był strzeżony przez nieustępliwego sekretarza i dostać się do niego nie było łatwo. Na wszelkie skierowane do niego zaproszenia przysyłał drukowany zielony kartonik, na którym oświadczał: «Mr. G.B. Shaw nie przyjmuje zaproszeń na śniadania i obiady. Nie przemawia na bankietach. Nie udziela autografów, nie czyta nadesłanych manuskryptów, nie pożycza pieniędzy». Pewnej lady, która przysłała mu bilecik zawiadamiający, że «jest w domu w każdy czwartek między piątą i siódmą» - odpowiedział: «Ja także» - A. Słonimski Alfabet wspomnień.
Pewien początkujący poeta zapytał raz Bernarda Shawa, co ma uczynić, by jego poezja dotarta do szerokich mas.
- Confetti z rękopisów! - odparł pisarz.
CYTATY
„Nigdy nie mów wszystkiego, co wiesz, ale wiedz zawsze, co mówisz.“
„Teraz, gdy już nauczyliśmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą jak ryby, brakuje nam tylko jednego: nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie.“
„Szczęście przez całe życie! Nikt by tego nie mógł znieść, to byłoby piekło na ziemi.“
„Ideały są jak gwiazdy. Jeśli nawet nie możemy ich osiągnąć, to należy się według nich orientować.“
„Zdolny tworzy, niezdolny poucza.“
NAJWIĘKSZE DZIEŁA
Kwintesencja ibsenizmu (1891)
Szczygli zaułek (1892)
Profesja pani Warren (1898)
Sztuki przyjemne i nieprzyjemne (1898)
Cezar i Kleopatra (1901)
Kandyda (1903)
Druga wyspa Johna Bulla (1904)
Człowiek i nadczłowiek (1905)
Major Barbara (1905)
Pigmalion. Romans w pięciu aktach (1912)
Wojna z punktu widzenia zdrowego rozsądku (1913)
Dom serc złamanych (1920)
Święta Joanna (1924)
Wielki kram (1930)
Źródło:
https://quotepark.com/pl/autorzy/george-bernard-shaw/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz