TRZEJ KRÓLOWIE

Gwiazda Trzech Króli

Z dalekiego wschodu
piaskami pustyni,
jadą trzej królowie
bardzo już znużeni.

Od miasta do miasta
w słonecznej spiekocie,
rozpytują wszędzie
o królewskie Dziecię.

Nikt jednak im wskazać
nie potrafi drogi:
w pałacach Go nie ma,
bo to król ubogi.

Zawierzyli przeto
gwieździe nad Betlejem,
ona im stajenkę
wskazała promieniem.

                                              Emilia Berndsen

                         

Niech jasna Gwiazda prowadzi wszystkich przez życie podobnie jak prowadziła Trzech Króli – prosto do celu.

• Nazwa „Święta Trzech Króli” jest potoczna, bo tak naprawdę chrześcijanie obchodzą 6 stycznia Święto Objawienia Pańskiego – czyli Epifanii. To jedno z najstarszych świąt chrześcijańskich, jedno z pierwszych ustanowionych formalnie przez Kościół.

• Ewangelia wg św. Mateusza jest jedynym miejscem, w którym znajduje się zapis, w myśl której trzej mędrcy mieli się pokłonić dopiero co narodzonemu Jezusowi.

• W Biblii ani razu nie zostały użyte imiona mędrców, nie jest wspomniana ich liczba, a ponadto nie są oni nazywani królami.

• W średniowieczu przyjęło się, że są to Kacper, Melchior i Baltazar.

• Trzej Królowie przynieśli mirrę, kadzidło i złoto.

MIRRA - żywica drzew z rodzaju . Używano jej jako lekarstwo, a także substancję do namaszczania i balsamowania zwłok i dodatek do wina. Dar Kacpra pochodzącego z Afryki. Był najmłodszy i czarnoskóry. Symbol człowieczeństwa i męczeńskiej śmierci Jezusa.

KADZIDŁO - powstaje z żywicy przedstawicieli kadzidłowców. W czasach w których urodził się Jezus kadzidło było droższe nawet od złota. Dar Baltazara przybyłego z Azji. Symbol boskości.

ZŁOTO - dar Melchiora. Najstarszy z królów kojarzony z kontynentem europejskim. Złoto to symbol władzy, potęgi królewskiej, która miała przynależeć Chrystusowi panującemu na Ziemi.

• Od XV/XVI w. w kościołach poświęca się dziś kadzidło i kredę. Kredą oznaczamy drzwi na znak, że w naszym mieszkaniu przyjęliśmy Wcielonego Syna Bożego. Piszemy na drzwiach litery K+M+B, które mają oznaczać imiona Mędrców lub też mogą być pierwszymi literami łacińskiego zdania: (Niech) Chrystus mieszkanie błogosławi - po łacinie:

Christus mansionem benedicat

           Zwykle dodajemy jeszcze aktualny rok.

• Tradycja ludowa - dzieci dostawały prezenty od dorosłych (stąd ludowa nazwa: "szczodre gody"). Kolędnicy chodzili od domu do domu, otrzymując "szczodraki", czyli słodkie rogale.

• Król Jan Kazimierz miał zwyczaj, że w uroczystość Objawienia Pańskiego składał na ołtarzu jako ofiarę wszystkie monety bite w roku ubiegłym. Święconym złotem dotykano całej szyi, by uchronić ją od choroby. Kadzidłem okadzano domy i nawet obory, a w nich chore zwierzęta. Przy każdym kościele stały od świtu stragany, na których sprzedawano kadzidło i kredę. Kadzidłem wierni okadzali swoje mieszkania. Zwyczaj okadzania ołtarzy spotykamy u wielu narodów starożytnych, także wśród Żydów.

• Tradycyjnie w ten dzień wypiekano ciasto, z jednym migdałem w środku. Kto je znalazł, zostawał "migdałowym królem" i wyprawiał jako pierwszy taneczną zabawę w zapusty - czyli karnawał, rozpoczynający się 7 stycznia.

• Dwanaście dni, które mijały od Bożego Narodzenia do 6 stycznia, wróżyły pogodę i pomyślność w ciągu 12 zbliżających się miesięcy.

• Czas od Bożego Narodzenia do Trzech Króli uważano tak dalece za święty, że nie wykonywano w nim żadnych ciężkich prac, jak np.: młocki, mielenia ziarna na żarnach; kobiety nawet przerywały przędzenie.


• 6 stycznia to dzień misyjny, w którym katolicy pamiętają o kapłanach i osobach świeckich pracujących w krajach misyjnych.