Miejska Biblioteka Publiczna - Filia31
czynna poniedziałek, wtorek środa: 11.30 -19.00 czwartek, piątek: 8.00 -15.00
środa, 20 listopada 2024
wtorek, 19 listopada 2024
20 XI - MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ PRAW DZIECKA
Każdemu dziecku, niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują takie same prawa – prawa dziecka.
Najważniejszym dokumentem dotyczącym praw dziecka jest Konwencja o prawach dziecka uchwalona w 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych i ratyfikowana przez Polskę w 1991 roku.
Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
poniedziałek, 18 listopada 2024
czwartek, 14 listopada 2024
LEOPOLD STAFF - 146 ROCZNICA URODZIN
14.11.1878 - 31.05.1957
- Urodził się 14 listopada 1878 roku we Lwowie w rodzinie mieszczańskiej pochodzenia niemiecko-czeskiego. Ojciec, František Staff, był lwowskim cukiernikiem. Miał dwóch braci: Franciszka Hieronima (1885-1966), ichtiologa, rektora warszawskiej SGGW, i Karola, poetę i powieściopisarza posłującego się imionami Ludwik Maria (1890-1914).
- We Lwowie ukończył gimnazjum i studiował na Uniwersytecie Lwowskim: prawo, filozofię i romanistykę. Działał w ramach pisma „Młodość”, uczestnicząc również w grupie o nazwie „Płanetnicy”
- Debiut poetycki Staffa datuje się na rok 1900 - w dodatku do "KurieraLwowskiego" zamieszczono wiersz pt. "Noce bezsenne".
- Debiut książkowy nastąpił rok później, w 1901 r., wydano wówczas tomik "Sny o potędze"
- Po wydaniu tomiku wierszy zrezygnował ze studiów i wyjechał do Włoch z Janem Kasprowiczem.
- W latach 1901-1903 podróżował po Włoszech, przez rok przebywał w Paryżu (1902-1903). W latach 1909-1914 redagował w Księgarni Biblioteki Polskiej B. Połonieckiego bibliotekę Symposion.
- W czasie pierwszej wojny światowej mieszkał w Charkowie. W 1918 roku powrócił do Warszawy. Współredagował miesięcznik „Nowy Przegląd Literatury i Sztuki”, a od 1933 roku pełnił funkcję wiceprezesa Polskiej Akademii Literatury.
- W roku 1919 zmarła jego matka, Leopoldyna Staff. W roku 1920 Leopold Staff wziął ślub z Heleną Lindenbaum, nauczycielką geografii. Adoptowali oni córkę brata Ludwika Staffa, Ludwikę, jednak chore na gruźlicę dziecko zmarło sześć lat później.
- Poeta utrzymywał kontakt z członkami grupy Skamander, którzy uważali go za swojego patrona. ( Iwaszkiewicz, Lechoń, Słonimski, Tuwim i Wierzyński,) Pod jego wpływem był także Tadeusz Różewicz i Julian Przyboś.
- Otrzymał dwie państwowe nagrody literackie (1927 i 1951). W okresie międzywojennym uczciły go swymi nagrodami miasta Lwów, Warszawa i Łódź. Stał się również honorowym członkiem polskiego Pen Clubu (1931), który trzy lata po zakończeniu wojny przyznał mu nagrodę za całokształt dorobku na polu przekładów. Dwa najstarsze uniwersytety nadały Leopoldowi Staffowi swe doktoraty honoris causa: Uniwersytet Warszawski w r. 1939, natomiast Jagielloński w 1949.
- Staff zasłynął także jako wybitny tłumacz. Przełożył m.in. dzieła twórców starożytnych – Epikura, Demokryta, Heraklita, Petroniusza, średniowiecznych – Kwiatki św. Franciszka z Asyżu, renesansowych – pisma Leonarda da Vinci, poezje Michała Anioła, elegie i fraszki łacińskie J. Kochanowskiego. Tłumaczył również utwory późniejszych autorów – D. Diderota, J.W. Goethego, F. Nietzschego i wielu innych
- Bardzo bliskim przyjacielem Staffa był ks. Antoni Boratyński. Poznali się w 1944 roku w Starachowicach po Powstaniu Warszawskim. Poeta z żoną często przebywał u niego w czasie wakacji na plebani w Skarżysku - Kamiennej. Po jej śmierci (14 marca 1957 r.) Staff przyjechał na plebanię do przyjaciela i tutaj zmarł 31 maja.
- Beata Obertyńska w swoich "Wspomnieniach" pisze o Staffie
- Witold Szolginia w "Tamtym Lwowie" pisze:
środa, 13 listopada 2024
13.XI 1924 - LITERACKA NAGRODA NOBLA DLA WŁADYSŁAWA ST. REYMONTA
1924 r.
- Konkurencja nie należała jednak do łatwych. Wśród innych kandydatów do literackiej Nagrody Nobla znajdowały się wówczas nazwiska takie jak: Maksym Gorki, Thomas Hardy, Blasco Ibanez, Thomas Mann, Sigrid Undset oraz ... Stefan Żeromski.
- Władysław Stanisław Reymont publikował „Chłopów” w odcinkach w latach 1902-1908 w „Tygodniku Ilustrowanym”. W całości wydano ich w latach 1904-1909 w wydawnictwie „Gebethner i Wolff”. Czytelnicy pisali do redakcji w sprawie wstrzymania jej druku. Wśród nieprzychylnych Reymontowi głosów znalazł się sam autor Legendy Młodej Polski – Stanisław Brzozowski
- Powieść zekranizowano pierwszy raz jeszcze zanim Reymont otrzymał literacką Nagrodą Nobla. Ten czarno-biały film powstał w roku 1922, niestety taśma się nie zachowała. Kolejna ekranizacja powstała w 1972 roku: to słynny serial, mający też skróconą wersję kinową. W roku 2023 powieść Reymonta doczekała się nowej adaptacji. To pełnometrażowy film animowany zrealizowany techniką malarską, w oparciu o nagrania z aktorami w reżyserii Doroty Kobieli-Weichman i H. Welchmana.
- Powieść Chłopi powstawała siedem lat. Niedługo przed terminem druku Reymont zdecydował się wprowadzić poprawki. Zniszczył wtedy większość pracy i w rezultacie napisał dzieło od nowa!
Duża część powieści pisana była w czasie pobytu pisarza w Paryżu, gdzie, jak twierdził Reymont, „łatwiej było mu się skupić na pracy niż na ziemiach polskich”.
- Po raz pierwszy do Nagrody Nobla zgłosiła Reymonta już w 1919 r. Akademia Umiejętności w Krakowie. W 1920 r. kandydaturę autora "Chłopów" zgłosił członek Komisji Nobla - Per Hallström. Ważną rolę w popularyzacji powieści w Szwecji oraz wpływ na decyzję Komisji miało ukazanie się przekładu "Chłopów" na język szwedzki dokonane przez Ellen Wester.
- Do dziś powieść została przełożona na 27 języków, pierwszy był niemiecki. – Przekładu dokonał Jan Paweł Kaczkowski w 1912 roku
"Oszołomiony jestem tą niespodzianką. I w takich okolicznościach przyszła, że wygląda na gorzką ironię życia. Bo na cóż mi to wszystko? Chory jestem, miałem świeżo zapalenie płuc, jeszcze z trudem przechodzę z pokoju do pokoju. Żyję odosobniony i na srogiej diecie. Odszedłem wewnętrznie od świata i od spraw jego. Nieznany wczoraj i lekceważony nawet przez rodaków, dzisiaj muszę brać pozę i twarz sławnego człowieka. Czy to nie warte śmiechu?"
(list do przyjaciela, dziennikarza Wojciecha Morawskiego.)
„Okropne! Nagroda Nobla, pieniądze, sława wszechświatowa i człowiek, który bez zmęczenia wielkiego nie potrafi się rozebrać. To istna ironia życia. Urągliwa i prawdziwie szatańska”
(list do Alfreda Wysockiego.)
Pisarz znajdował się wówczas u kresu życia i przyjął wiadomość o wyróżnieniu z goryczą. Schorowany, nie był w stanie samodzielnie odebrać nagrody na ceremonii w Sztokholmie. W jego imieniu dostał ją polski przedstawiciel dyplomatyczny w Szwecji, Alfred Wysocki.
Polski noblista został pochowany w Alei Zasłużonych na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim. Serce wmurowano w filarze kościoła Świętego Krzyża w Warszawie.
wtorek, 12 listopada 2024
12. XI - MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ ŁAMAŃCÓW JĘZYKOWYCH
POŁAMIESZ JĘZYK CZY PŁYNNIE WYPOWIESZ?
Przygwoździ Bździągwa gwoździem źdźbło, to pobździ źdźbłko.
- Podczas dżdżu nie zmiażdż dżdżownicy.
- Szczoteczka szczoteczce szczebiocze coś w teczce.
- W czasie suszy szosa sucha. Suchą szosą Sasza szedł.
-
Z okazji Dnia Morza oraz Światowego Dnia Wody bajka z ciastkiem poświęcona była wodzie. Spotkanie rozpoczęła zabawa w "wyimaginowany...
-
Bajka zaczęła się inaczej niż zawsze bo od przygotowania do pracy plastycznej. na kartce z bloku zrobiliśmy farbą z tubki kleksa, potem zg...
-
Wspólnie czytaliśmy książkę A. i Cz. Centkiewiczów "Zaczarowana zagroda". Dzieci zobaczyły zdjęcia autorów ksią...